Prof. dr hab. Piotr Urbański, prof. zw. w Instytucie Filologii Klasycznej UAM.

Neolatynista, historyk literatury, operolog, edytor, publicysta muzyczny. Zajmuje się poezją łacińską XVII wieku, zwłaszcza twórczością Macieja Kazimierza Sarbiewskiego, kulturą literacką jezuitów, filipinów oraz benedyktynów, a także Szczecina oraz studiami operowymi.

dr Barbara Pitak-Piaskowska: kulturoznawczyni i teatrolożka. Rozprawę doktorską poświęciła tematowi przejawów groteskowości w amerykańskim musicalu teatralnym i filmowym. Specjalizuje się w historii musicalu jako gatunku, ze szczególnym uwzględnieniem jego rozwoju na tle kultury Stanów Zjednoczonych. W obrębie jej zaintersowań badawczych pozostaje także historia XIX-wiecznych amerykańskich form sceniczno-muzycznych, dzieje polskiego teatru muzycznego, a także polskie filmy muzyczne z lat 30-tych XX wieku.

Historyk literatury w Zakładzie Literatury Romantyzmu UAM w Poznaniu, stale współpracuje z Katedrą Dramatu, Teatru i Widowisk oraz Katedrą Muzykologii UAM. Prowadzi zajęcia dla studentów filologii polskiej, wiedzy o teatrze oraz dla słuchaczy międzywydziałowej specjalności operologicznej. Od 2011 dyrektor Centrum Badań nad Teatrem Muzycznym UAM. Od 2011 organizuje cykliczne seminaria poświęcone librettu operowemu .

Krzysztof Kozłowski – filmoznawca i teatrolog

Zajmuje się estetyką i teorią filmu, historią i teorią mediów, powinowactwem sztuk, dramatologią, operą i dramatem muzycznym (wagnerologia), muzyką filmową i teatralną.

prof. dr hab. Barbara Judkowiak
Zakład Literatury Staropolskiej i Oświecenia

Absolwentka poznańskiej polonistyki, uczennica prof. Alojzego Sajkowskiego, badacza m.in. teatru staropolskiego i jego europejskich powiązań; od rozprawy doktorskiej o Franciszce Urszuli Radziwiłłowej kontynuuje ten nurt zainteresowań swego Mistrza.

Alina Borkowska-Rychlewska (1975) – dr hab. nauk humanistycznych, profesor nadzwyczajny w Zakładzie Literatury Romantyzmu Instytutu Filologii Polskiej Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu. Autorka książek „Poema muzykalne”. Studia o operze w Polsce w okresie romantyzmu  (Kraków 2006), Szekspir w operze XIX wieku. Romantyczne konteksty, inspiracje i nawiązania (Poznań 2013), współautorka monografii Opery Verdiego w polskich XIX-wiecznych przekładach (Poznań 2016) i Oblicza wieku dziewiętnastego. Studia z historii literatury, teatru i opery (Poznań 2017), współredaktorka tomów „Natchnienia  poety i muzyka żenić się z sobą powinny…” Studia i szkice o libretcie (Poznań 2013), Libretto i przekład (Poznań 2015), Miraże identyfikacji. Libretto w operze XX i XXI wieku (Poznań 2015).

Katarzyna Lisiecka – literaturoznawca, teatrolog, operolog, zatrudniona od 2019 roku na stanowisku profesora uczelni w Instytucie Filologii Polskiej (Pracownia Opery i Widowisk) UAM w Poznaniu, w latach 2005-2019 pracowała jako adiunkt w Katedrze Dramatu i Teatru /Instytucie Teatru i Sztuki Mediów UAM. Autorka monografii Fuzja sztuk i horyzontów. Arystotelesowski paradygmat opery (habilitacja, 2019), Estetyka i doświadczenie. Studia i szkice o operze i sztukach pokrewnych (2019), Świadectwo opery. „Fidelio” Ludwiga van Beethovena na tle przekształceń świadomości europejskiej przełomu XVIII i XIX wieku (doktorat z wyróżnieniem, napisany pod kierunkiem prof. Dobrochny Ratajczakowej, 2007) oraz licznych studiów poświęconych zagadnieniom teatru muzycznego i dramaturgii sztuk audiowizualnych. Współredaktorka kilku monografii zbiorowych Horyzonty opery (2012), Operowy kontrapunkt. Libretto w Europie Środkowej i Wschodniej (2014), Niemieckie studia nad muzyką i dramatem: antologia przekładów na język polski (2015), oraz redakcji naukowej numeru specjalnego czasopisma Images. The International Yournal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication, Special Issue: Aristotle Spin-Offs. Dramaturgy and the Audiovisual Arts, tom XVI nr 25 (2015).

Marcin Gmys (ur. 1970), doktor habilitowany, profesor w Katedrze Muzykologii UAM, muzykolog i publicysta muzyczny. W obszarze jego zainteresowań leży teoria i historia teatru operowego XIX-XXI wieku, muzyka współczesna (ze szczególnym uwzględnieniem twórczości T. Adèsa, P. Mykietyna i K. Pendereckiego), wykonawstwo muzyki fortepianowej oraz twórczość kompozytorów Młodej Polski.

Doktor muzykologii, adiunkt w Katedrze Muzykologii UAM w Poznaniu. Zajmuje się estetykę i semiotyka muzyki, teorią i historią teatru operowego, metodologią muzykologii. Jest autorem dwóch książek: „Krzysztof Meyer. Do i od kompozytora” (Poznań 1994, wersja niem.1998) oraz „Muzyka jako znak” (Poznan 1999), za którą otrzymał Nagrodę ZKP im. Ks. H. Feichta.

Dr Przemysław Krzywoszyński – autor rozprawy doktorskiej Znaczenie twórczości Giovanniego Simona Mayra i Vincenzo Belliniego dla ukształtowania włoskiej opery wczesnoromantycznej w Katedrze Muzykologii na Wydziale Historycznym UAM. Główne zainteresowania badawcze: opera włoska oraz francuska przełomu XVIII/XIX wieku oraz pierwszej połowy XIX stulecia. Od 2008 członek The Donizetti Society. Adiunkt w Katedrze Doktryn Polityczno-Prawnych i Filozofii na Wydziale Prawa i Administracji UAM.