Kantata – oratorium – pasja. VI Seminarium Librettologiczne

Centrum Badań nad Teatrem Muzycznym UAM, Instytut Filologii Polskiej UAM i Komisja Muzykologiczna PTPN zapraszają na VI Seminarium Librettologiczne „Kantata – oratorium – pasja w historii kultury polskiej”, 9-10 grudnia 2019 roku, Sala PTPN, ul. Mielżyńskiego 27/29. Zachęcamy do zapoznania się z programem wydarzenia.

 

KANTATA PLAKAT

 

ABSTRAKTY WYSTĄPIEŃ

Alina Mądry (Uniwersytet im. Adama Mickiewicza)

Passio in Es” Wojciecha Dankowskiego – nowe wileńskie źródło w kontekście twórczości kompozytora i kultury muzycznej Rzeczpospolitej Obojga Narodów

Pasja jako integralna część katolickich obchodów Wielkiego Tygodnia od XVII wieku muzycznie opracowywana była przez kompozytorów wokalno-instrumentalnie. Kapele muzyczne prezentowały tego typu kompozycje w kościołach dawnej Rzeczypospolitej. Dotyczyło to także tej części Rzeczpospolitej Obojga Narodów, która dziś przynależy do Litwy, Białorusi i Ukrainy. Wojciech Dankowski (ok. 1760 – po 1814) do tej pory uznawany był w literaturze przedmiotu za kompozytora końca XVIII i początku XIX wieku, związanego przede wszystkim z Wielkopolską, bowiem to tu głównie odnajdujemy zachowane przekazy jego utworów. Jego kompozycje zachowały się jednak i w innych miejscach, między innymi w kolekcjach muzykaliów na terenie Wilna. A zatem jego twórczość, a może i on sam, przekroczyli granice Wielkopolski i wkroczyli na teren, który dziś jest jeszcze mało znany i przebadany pod tym względem. Passio in Es, utwór zachowany w wileńskich zbiorach, jest jak do tej pory jedynym przykładem muzyki pasyjnej w twórczości Wojciecha Dankowskiego. Jest to przekaz nieznany w literaturze i dlatego jego odkrycie jest niezwykle ważnym elementem poznawczym, zarówno w kontekście całego dorobku twórczego kompozytora, jak i kultury muzycznej dawnej Rzeczypospolitej, której integralną częścią było Wilno.

PRZECZYTAJ »
Możliwość komentowania Kantata – oratorium – pasja. VI Seminarium Librettologiczne została wyłączona

Natalia Kaminiczna, Obietnica, rytuał, dno morza

Fot. Bartek Barczyk, ze zbiorów Teatru Wielkiego w Poznaniu

 

Na scenie Teatru Wielkiego: element przezrocza. Scenografia Julii Skrzyneckiej splata się z fonią uwertury. Zaś owa koegzystencja obszaru sceny z melodią zanurza nas
we wzburzonych wodach Bałtyku. Wszystko zawiera się w korespondencji sztuk. Dźwiękowa introdukcja pozwala nam dryfować na spienionych równinach królestwa Neptuna. Feliks Nowowiejski przenosi nas na granice fantastyki. Kierujemy swoją uwagę ku kołyszącej nami pieśni morskich bałwanów dumnie rozbijających się o nasze bębenki uszne. Skądinąd przykładamy muszelkę do ucha, ale zamiast usłyszenia fonii bałtyckich fal, przybieramy ich kształt.

PRZECZYTAJ »
Możliwość komentowania Natalia Kaminiczna, Obietnica, rytuał, dno morza została wyłączona

Kantata – oratorium – pasja

Kantata – oratorium – pasja. Odmiany form literacko-muzycznych w kulturze XVIII i XIX wieku, red. Alina Borkowska-Rychlewska i Elżbieta Nowicka, Poznań: Wydawnictwo PTPN, 2019.

 

PRZECZYTAJ »
Możliwość komentowania Kantata – oratorium – pasja została wyłączona

Wrocławskie „Widma” – recenzje

Źródło: archiwum Opery Wrocławskiej, fot. T. Papuczys

Drodzy czytelnicy
Otwieramy nową zakładkę dla młodych recenzentów i eseistów, zafascynowanych sztuką opery. 10 marca 2019 grupa studentów II roku polonistyki UAM wybrała się do Wrocławia na przedstawienie Widm Stanisława Moniuszki. Poniżej pierwsze opinie i refleksje o spektaklu. Zapraszamy do dalszej współpracy!

PRZECZYTAJ »
Możliwość komentowania Wrocławskie „Widma” – recenzje została wyłączona
Możliwość komentowania Michał Bajer, Monolog podsłuchany czy monolog podglądany została wyłączona
Możliwość komentowania Michał Bajer, Balladowość w przekładzie libretta opery romantycznej została wyłączona