Z Peterem Eötvösem rozmawia Martin Lorber
Panie Eötvös, kiedy przyglądam się liście Pańskich dzieł, moją uwagę zwraca fakt, iż jest tam cały szereg utworów, które w sposób bezpośredni odnoszą się do muzyki dawnej. Mam tu na myśli chociażby kwartet smyczkowy „Korespondencja” (1992-93) czy też utwory na chór „Trzy komedie madrygałowe” (1963-89). „Korespondencja” cytuje fragmenty listów Wolfganga Amadeusza i Leopolda Mozarta. „Komedie madrygałowe” z kolei nawiązują do Gesualda. Dlaczego właśnie ci kompozytorzy? Czy prócz kompozytorsko-technicznych zapożyczeń, cytatów odnajdziemy w Pańskich utworach jakieś inne odniesienia do dawniejszej muzyki?
PRZECZYTAJ »